Ericsson obchodzi w tym roku 120-lecie działalności na Polskim rynku. W 1904 powstała pierwsza centrala telefoniczna Ericssona w Warszawie przy ul. Zielnej 37. Kolejna, wybudowana obok przy Zielnej 39, dzięki szybkiemu rozwojowi telefonii, stanowiła w 1908 roku najwyższy budynek niesakralny w całej Europie.
Pierwsza z central o pojemności 60 000 numerów początkowo obsługiwała 5200 analogowych aparatów telefonicznych. W latach międzywojennych utworzono Polską Akcyjną Spółkę Telefoniczną (PAST) oraz Polską Akcyjną Spółkę Elektryczną “Ericsson” (PASE). Pierwsza ze spółek działała jako operator telefoniczny. Jako, że okablowanie w miastach przenoszono do podziemi, do dziś możemy spotkać charakterystyczne studzienki na polskich ulicach.
Druga natomiast zajmowała się opracowywaniem urządzeń telefonicznych. Początkowo w warszawskich warsztatach, a następnie w fabrykach w Katowicach oraz Radomiu. Inwestycje w polskie zakłady produkcyjne przyczyniły się m.in. do rozwoju przemysłu w Łodzi czy Zagłębiu Borysławskim.
Po zakończeniu konfliktu w 1945 r.. wskutek nacjonalizacji spółek PAST i fabryk PASE w Wełnowcu i Radomiu, Ericsson częściowo musiał się rozstać z Polską. Jego kontakty ograniczyły się do serwisowania istniejącego sprzętu poprzez Szwedzkie Biuro Techniczne.
Firma powróciła w 1992 do Polski poprzez założenie spółki Schrack Ericsson w Warszawie. Następnie od 1996 zaczęła działać jako Ericsson Sp z o.o., skupiając się na dostarczaniu cyfrowych central telefonicznych. Współpraca z PTK Centertel na budowę mobilnej sieci komórkowej NMT była ważmy czynnikiem w rozwoju infrastruktury GSM w Polsce.
Ericsson nadal inwestuje w naszym kraju. Polskie centrum R&D jest obecnie drugim co do wielkości obiektem firmy tego rodzaju w Europie. Obecnie spółka koncentruje się na rozwoju innowacyjnych technologii – od sieci mobilnej 6G, przez szeroko pojęte rozwiązania AI, po metaverse.
